Pamiętajmy o dzieciach!
Wakacje to dla dzieci okres większej swobody, wolności, poczucia nieskrępowania obowiązkami szkolnymi i niestety często czas wolny od nadzoru dorosłych. Policjanci przypominają, że wakacje nie zwalniają rodziców, jak również opiekunów z odpowiedzialności.
Wystarczy chwila, aby zafundować sobie wielki stres. Dzieci są bardzo ruchliwe. Możemy zgubić je nie tylko w zatłoczonym sklepie, na festynie, w nowym mieście, ale również przed blokiem, na placu zabaw. Dlatego ważne jest, aby szczególnie najmłodszych podopiecznych zawsze pilnować i mieć na oku. Nigdy też nie można zostawiać dziecko samego. Tak naprawdę nie wiemy, jaki pomysł zrodzi się w małej głowie. Co będzie robił, gdzie pójdzie i jak się zachowa, gdy rodziców nie będzie w pobliżu? Dziecko bardzo łatwo i szybko oddala się w upatrzonym kierunku, nie odwracając się za siebie.
Na terenie powiatu sępoleńskiego w ostatnim czasie odnotowaliśmy dwukrotnie podobne zdarzenia. W ubiegłym tygodniu w środę(24.07.19)w Więcborku, miejscowi policjanci krótko przed godziną 8:00 w rejonie posterunku zauważyli samotnego 4-latka. Mundurowi ustalili, że chłopczyk wybrał się w samodzielną wyprawę do przedszkola, nie informując o tym swojego opiekuna. Na całe szczęście policjanci szybko zareagowali i dotarli do rodziny chłopca. 4-latek cały i zdrowy trafił do domu.
Natomiast w niedzielne przedpołudnie (21.07.19)policjanci otrzymali zgłoszenie od obywatela, że na jednej z ulic w Sępólnie Krajeńskim zauważono chłopca, który wygląda na zagubionego. Na miejscu stróże prawa potwierdzili zgłoszenie. Okazało się, że 7-latek będąc na wakacjach u rodziny, wyszedł z domu i zabłądził. Policjanci szybko ustalili, gdzie przyjechał na wakacje. Chłopca przekazano rodzinie, która w miedzy czasie już go szukała.
Wakacje powinny być zatem czasem zwiększonej koncentracji na dzieciach. Oczywiście nie ma złotego środka, który zapewni maksimum bezpieczeństwa, ale zadaniem dorosłych jest minimalizowanie ryzyka.
A oto kilka rad:
- małego dziecka nie zostawiaj bez opieki osoby dorosłej w domu czy na podwórku;
- maluchowi, który jeszcze nie umie dobrze mówić, załóż na rękę opaskę albo zawieś na szyi smycz z adresem i numerem telefonu opiekuna. Możesz też przyszyć plakietkę z niezbędnymi namiarami do ubranka;
- naucz dziecko korzystać z telefonu — wyeksponuj w domu kartkę z numerami telefonów do najbliższych oraz telefonami alarmowymi, poinstruuj jak ma się zachować w sytuacji, która wzbudzi w nim niepokój czy strach;
- jeżeli twoje dziecko jest bardzo żwawe, możesz je zaopatrzyć w specjalną bransoletkę-nadajnik. Kiedy oddali się zbyt daleko, druga bransoletka na twoim ręku zacznie wibrować lub dzwonić;
- naucz dziecko rozpoznawać sytuacje dla niego groźne bez budzenia w nim lęku;
- wyjaśnij dziecku, że w sytuacjach problemowych ma prawo głośno krzyczeć, wołać o pomoc, płakać;
- szczególną uwagę zwracaj na dziecko w zatłoczonych miejscach publicznych (supermarkety, imprezy plenerowe itp.), małe dziecko trzymaj za rękę – pamiętaj, że to Ty masz pilnować dziecka, a nie ono ma pilnować się Ciebie!
- w nowym miejscu koniecznie powiedz dziecku, jak się nazywa hotel, w którym mieszkacie. Warto też co jakiś czas, z zaskoczenia sprawdzać, czy pamięta te dane. W czasie spaceru wskaż mu charakterystyczne punkty, takie jak sklep, przystanek, nietypowe drzewo. Potem poproś, by w drodze powrotnej do domu to ono poprowadziło rodzinę;
- wyjaśnij dziecku, że w razie zaginięcia powinno stać w miejscu i czekać na Ciebie (opiekuna), ewentualnie zwrócić się o pomoc do osoby dorosłej — najlepiej do policjanta, ochroniarza, sprzedawcy sklepowego;
- naucz dziecko, że nie powinno rozmawiać z nieznajomymi, przygotuj je na ewentualny kontakt z obcym, zwróć uwagę, że ma zdecydowanie odmawiać, kiedy nieznajoma osoba pod jakimkolwiek pretekstem je zaczepia (częstuje słodyczami, proponuje „podwiezienie”);
- przestrzeż dziecko, że kiedy ktoś puka do drzwi pod Twoją nieobecność, kategorycznie nie może wpuszczać nikogo do domu;
- naucz dziecko mądrze korzystać z Internetu, wyjaśnij jakim zagrożeniem jest podawanie obcym osobom swoich danych kontaktowych; pokaż mu, że sympatyczny rówieśnik poznany w sieci może być zupełnie kimś innym niż osobą, za którą się podaje. Uświadom dziecku, jak niebezpieczna może być anonimowość obcych osób poznanych tą drogą;
- nigdy nie zezwalaj dziecku na podróżowanie autostopem;
- staraj się poznać przyjaciół i znajomych dziecka, interesuj się tym, jak i z kim spędza swój wolny czas;
- nie bagatelizuj problemów swojej pociechy, nie pozwól by brak zainteresowania i wsparcia z Twojej strony ułatwił dziecku podjęcie decyzji o ucieczce z domu;
- reaguj, gdy widzisz dziecko w sytuacji problemowej, także wtedy, gdy to nie jest Twoje dziecko!
Niejednokrotnie gdy słyszymy w mediach o różnych zdarzeniach z udziałemdzieci, myślimy że problem nas nie dotyczy. Mówimy np.: ,,coś takiego na pewno nigdy nas nie spotka…”, czy ,,moje dziecko na pewno by tak nie postąpiło…” Ale tak naprawdę, nie możemy mieć 100% pewności. Dlatego starajmy zapewnić naszym pociechom bezpieczeństwo oraz miłe wspomnienia, bez strachu i łez.